童年[外四首]

向逸平

  童年
初次接触异性
两小无猜  却                                                              
萌芽一生的恋情

浪漫的办家家
初次演习持家本领
游戏  教我独立                                                   
自主一生

演习战争
却为我  步入社会
竞争  生存
埋下理智的
基根
       作于2010 2 24                                                      
     雪
雪  轻柔的舞姿
从窗口飘落                                    
在我抒雪的诗笺上
浸透诗笺
是泪  抑或是汗
让雪的诗
更诗意  更浪漫
       作于2010 2 26
           叶
       一片树叶
      含在樱唇
      奏响绿色的交响                                                                     
      冲淡了                          
     秋的萧瑟  冬的冷漠
     是夏狂热的序曲
           作于2010，2,26
            爬
     爬过高山
     爬过平地
     爬过水沟
     爬过草地
     人类就是
     从爬的过程
     慢慢学会  站立                                                                           

     爬  需要勇气
     遇陡峭的山崖
     懦夫  半途而废
     只能是  粉身碎骨
     勇者  攀于顶峰
     无限风光  尽收眼底

    爬  需要毅力
    心中有一盏闪亮的灯
    坚持  才是最后的希冀                        
    爬  需要智慧
    遇小河  一片树叶
    足以漂流彼岸                                                         

   爬的后面
   一双鼓励的眼光
   抽打着
   爬  不是最终目的
   站立  学会站立
   学会大踏步行进
   告别爬  牢记                       
   爬的艰辛
       作于2010.2.27
       葡萄
   把败枝剪掉
   让新枝占领                                                         
   让春天拥有一个
   晶莹剔透
   珍珠般的美
        作于2010.2.27